Halme Prospekt is een Finse jazzgroep opgericht door Hepa Halma, sinds 2008 maakte zij vier albums, dit is het meest recente uit 2023. De Finse jazzscene is eigenlijk de minst bekende van de vier Scandinavische landen, Timo Lassy (ts), Verneri Pokjola (tpt) en nog zo’n paar namen zijn bekend, maar daar blijft het bij, maar de Finse jazz is springlevend en waarom die niet doordringt tot onze dreven is raadselachtig. Want als er zo af en toe het een en ander doordringt dan klinkt het verrassend goed en dat is ook hier het geval met het Halme Prospekt. “Prospektagon” is een prima album met goed in het gehoor liggende muziek die behalve jazz ook andere invloeden laat horen zoals rock en zelfs twangy gitaargeluiden uit de country. De groep bestaat uit Hepa Halme op tenor- en baritonsax, fluit en percussie, Eero Savela op trompet en perc., Esa Onttonen op gitaar en perc., Arttu Tolonen op electronica en perc., Tapani Varis op bas, baritonsax en perc. En Alf Forsman op drums en perc.

Zoals ik al vermeldde klinkt de muziek van het Halme Prospekt niet zoals de doorsnee jazzgroep, geen mainstream, neobop of freejazz, neen een eigen geluid waarin er een geslaagde synthese ontstaat tussen het jazzgeluid, rock en elektronica waarbij het sfeervolle aspect van de muziek een belangrijke zo niet bepalende rol speelt. Het begint met “Harmattan” een stemmig werkje met een goed in het gehoor liggend ritme en forse gitaarlicks in Duane Eddy stijl, het herhalen van het thema heeft een hypnotiserend effect, kortom een interessant begin van “prospektagon”. Met “Hustoi” wanen we ons in de jungle met hallucinerende elektronische effecten, twangy gitaarspel en wellustige blazers, geweldig. De rust keert weer in “Digelius after dark”, een leuke woordspeling op Bohemia after dark van Oscar Pettiford , het cafe Bohemia in Greenwich Village was bekend doordat alle grote jazz artiesten daar optraden, Digelius is een grote muziek zaak in Helsinki. Er ontwikkelt zich een fraai samenspel tussen de blazers en subtiel gitaarspel begeleid door roffelende drums, vooral Savela op trompet laat van zich horen met warme klanken. Een heerlijk intrigerend nummer.

Tot een van de fijnste nummers behoort in ieder geval “Bluesinclusion” met heerlijk brommende baritonsax, en een vette bluesgitaar, meer moet dat niet zijn zou amice Ben zeggen, een lekkere solo hier en daar en we horen dat ze in Finland ook weten hoe de blues moet klinken. Minstens zo mooi is “Sensible Things” dat zich langzaam ontrolt als een gevoelvolle ballade met een schitterende trompetsolo van Matti Riikonen (1953 – 2021, opgenomen in 2019), aan hem is overigens het hele album opgedragen. De twangy gitaargeluiden van Onttonen geven het nummer een aparte sfeer, zeer bijzonder. Heel apart is ook “Alone in a hole (Puu balladin haudalla)”, na een gedragen intro volgt er een voordracht van en door Hannu Salama, het zal wel in het Fins zijn, onverstaanbaar is het in ieder geval, maar de humor is op het hele album te horen dus dit past er wel in. Het gedragen “Anakromantik” sluit dit uitermate verrassende album op gepaste wijze af met sfeervolle klanken en hier bijhorende elektronische geluiden, een bewijs dat zoiets een nuttige toevoeging kan zijn mits passend in het geheel.

Jan van Leersum.